Społeczność lokalna

Z naszych doświadczeń pracy w Warszawie wynika, że rodziny i osoby z NI często nie istnieją w lokalnej świadomości.  Nie widać ich, bo zamykają się w swoich domach i grupach.  Przez wiele lat osoby z NI to było w społecznościach wielkie „tabu”. W związku z tym tak bardzo ważne jest przezwyciężenie stereotypów nt. osób z NI takich jak np. że są groźni, że nie są takimi samymi obywatelami jak inni ludzie. Największą trudnością nie jest zazwyczaj osoba z jej specyficzną niepełnosprawnością, ale samotność, która izoluje od ludzi i otaczającego świata. Dlatego tak ważne jest włączanie osób z NI do aktywności oferowanych przez różne lokalne instytucje i organizacje, akceptacja „inności” w codziennym życiu.

W 2012 roku Państwo polskie ratyfikowało Konwencję O Prawach Osób Niepełnosprawnych. W Konwencji w art. 19 czytamy, że osoby niepełnosprawne mają prawo do prowadzenia życia samodzielnie i przy włączeniu w społeczeństwo. To wielkie wyzwanie dla współodpowiedzialności i sąsiedzkiej solidarności dlatego tworzone są właśnie Kręgi Wsparcia dla osób z NI. Osoba niepełnosprawna musi mieć stworzone możliwości by móc włączyć się w społeczeństwo, a społeczeństwo musi chcieć przyjąć tę osobę na prawach, jakie ma każdy inny obywatel. W procesie tym swoje miejsce zajmuje zarówno rodzina, w której żyje osoba z niepełnosprawnością, jak też środowisko specjalistów pracujących z nią na różnych etapach jej życia oraz społeczność lokalna. Wzajemna współpraca i rozumienie swoich działań wszystkich uczestników procesu ma decydujące znaczenie dla dobrego życia w społeczności oraz zapewnienia bezpiecznej przyszłości.

To również uświadomienie rodzinom i profesjonalistom faktu, że osoby z niepełnosprawnością mają przyszłość i  przyszłość tą można świadomie kreować.  Wiele zależy od tego  czy uda się  uruchomić zmiany systemowe zmierzające do zapewnienia osobom z niepełnosprawnością intelektualną oparcia środowiskowego, a także bezpieczeństwa finansowego, prawnego, mieszkaniowego.